Interview: Ingeborg Loedeman

In deze rubriek interview ik personen die naar mijn idee iets bijdragen aan de cultuur in Amsterdam.

---

Mijn eerste interview voor ITG&G houd ik met Ingeborg Loedeman. Ingeborg is actrice en toneeldocente. Ze volgde haar opleiding aan de Toneelschool Amsterdam en heeft sindsdien ongelofelijk veel gedaan binnen het vak. Acteren, doceren, creëren en regisseren. Genoeg redenen om haar daarover eens te bevragen. Onder het genot van een drankje op een zonnig Amsterdams terras heb ik haar de volgende vragen gesteld:

Je hebt je opleiding gedaan aan de Toneelschool Amsterdam. Was dit een bewuste keuze of had je net zo goed de Toneelschool in Maastricht of Arnhem kunnen doen?
Ik woonde al in Amsterdam en had hier een leven opgebouwd dus in die zin was het een logische keuze. Ik was op zestienjarige leeftijd al naar de toneelschool toegestapt maar kreeg te horen dat ik nog te jong was en eerst meer levenservaring op moest doen. Na een aantal jaren Nederlands te hebben gestudeerd aan de UvA, deed ik de selectiecursus en werd ik aangenomen op de toneelschool. De Toneelschool van Amsterdam sprak me aan omdat het bekend stond als een opleiding waar je meer met je eigen creativiteit en fantasie mocht doen en je improvisatievermogen werd ontwikkeld.

Na je afstuderen ben je direct op de toneelschool als speldocente gaan werken. Vond je dat een lastige verantwoordelijkheid op die leeftijd en als net afgestudeerde?
Ik was toen ook al aan het spelen en repeteren bij verschillende theatergezelschappen en ik werd door de opleiding gevraagd als docente. Ze vonden dat ik een leuke en levendige manier van overbrengen had. Juist door mijn leeftijd stond ik nog dichtbij de studenten. En ik deed het lesgeven samen met een oudere collega.

Je maakte ook onderdeel uit van de selectiecursus. Je weet zelf dat als je aangenomen wil worden op de toneelschool dat dat het enige is wat je wil. Vond je het niet moeilijk om sommige mensen hun dromen ‘af te nemen?’
Na een paar weken cursus geven bepaalde ik samen met een collega of een student auditie mocht doen. Je ziet eigenlijk al snel of iemand geschikt is voor het vak. Na enkele weken was er een selectie, gevolgd door een tweede selectie. Uiteindelijk bleven er maar één of twee mensen over die auditie mochten doen. Natuurlijk was het lastig om mensen af te wijzen maar dit werd goed onderbouwd met wat we hadden gezien tijdens de cursus. En we gaven geen valse hoop, dat is nog erger.

Jouw zelfgemaakte theatershow ‘De Emphatieshow’ kreeg alleen maar lovende recensies en was steeds uitverkocht. Wat is de kracht van deze show?
De vorige editie van ‘De Emphatieshow’ was inderdaad een succes. Recentelijk heb ik try-outs gedaan voor een nieuwe ‘Emphatieshow.’ In november zal ik deze show gaan opvoeren. De kracht van de show is dat ik alles zelf heb bedacht en geschreven. Ik probeer informatie uit deze tijd in scènes en acts te vangen, het is dus altijd actueel. Ik doe deze show samen met een jonge leerling van mij, dit maakt dat er een leuke dynamiek ontstaat. We proberen het leven van verschillende kanten te laten zien. Een serieus thema op een lichtvoetige en geestige manier te brengen. Binnen de personages van de show transformeren we weer naar nieuwe types en dit uit zich bijvoorbeeld door een ander accent te gebruiken. Zo probeer ik af te wisselen tussen verwacht en onverwacht. Er zitten onverwachte gasten in de show en ik wil de mensen de zaal uit laten gaan met wat extra liefde voor de wereld.

Je hebt bij Toneelgroep Amsterdam gespeeld met gevestigde acteurs zoals Pierre Bokma. Is daarna niet alles wat je doet ‘kleiner?’
Toneelgroep Amsterdam is voor mij lang geleden. Dat was toen mijn vaste gezelschap maar daarnaast maakte ik ook eigen dingen. Maar nee, zeker niet. Het bijzondere aan dit vak is dat je je collega’s altijd weer tegenkomt. Je moet je snel kunnen binden maar ook snel weer kunnen onthechten. Je doet hele persoonlijke dingen met elkaar en je moet je kwetsbaar opstellen. Het is toch anders dan wanneer je met een collega op dezelfde kamer achter een computer werkt. Je raakt tijdens het repeteren en spelen verknocht aan elkaar. En daarna moet je lichtvoetig weer afscheid van elkaar nemen.

Je hebt in drie films van regisseur Frans Weisz gespeeld. Wat was jullie klik dat hij je voor alle drie de films wilde hebben?
De klik ontstond bij Toneelgroep Amsterdam. Het was een heel bijzonder project omdat verspreid over twintig jaar, drie delen zijn gemaakt. De rollen liepen dus door in de tijd. Tien jaar na het eerste deel werd deel twee gemaakt. En weer tien jaar later deel drie, waarbij de hele cast nog intact was. En het leuke was, ik was de jongste. Ook al was ik twintig jaar ouder geworden, ik was nog steeds de jongste van de originele cast!

Je geeft al lange tijd toneelcursussen voor volwassenen. Heb je ook wel eens echt talent gehad in je klas? Iemand ontdekt waarvan je dacht die heeft het acteren echt in zijn bloed?
Ik heb zeker een aantal talenten voorbij zien komen. Best een aantal leerlingen heb ik teruggezien in programma’s, films en soaps. Ook heb ik sommigen klaargestoomd om auditie te doen voor de toneelacademie.

Ik heb zelf toneelles van jou gehad en je bent ontzettend enthousiast, maar tegelijk ook serieus. Hoe dat je dat om bij een nieuwe groep, waarbij je steeds weer bij nul moet beginnen, zo enthousiast te zijn?
Hoe lang ik dit werk ook doe, ik zie steeds weer nieuwe mensen. Soms denk ik ‘bestaat dit type echt?’ Mensen zijn boeiend en de dynamiek in de groep is ook steeds anders. Psychologie en dit vak raken elkaar. Leerlingen leren van mij, maar ik ook van hen. Door hen zie ik de tijd veranderen. Maar ik blijf ook bij, bijvoorbeeld op het gebied van taalgebruik. Ik sta soms versteld van de wijsheid van jonge mensen. Ook ontstaan er onderlinge vriendschappen tussen mijn leerlingen, dat is mooi. En sommige van hen gaan door en met hen maak ik een voorstelling. Eén van mijn jonge leerlingen, hij is 21, speelt samen met mij in ‘De Emphatieshow.’ Hij spreekt mij ook aan op dingen en ik luister hier ook naar. Als ik ooit niet meer enthousiast zou zijn, dan zou ik stoppen met lesgeven. Maar dit kan ik me niet voorstellen.

Ingeborg Loedeman zal vanaf november te zien zijn in haar zelfgemaakte ‘Emphatieshow.’ Binnenkort volgen data en locatie.
Ook geeft zij toneelles op verschillende niveaus bij Q-Factory. Kijk voor het aanbod op www.toneelcursus.nl